τους μέτρησα, ήταν σχεδόν δεκάξι

θα διώξω το νόημα από κάθε λέξη, ό,τι μεγάλο και ωραίο θα το χρησιμοποιήσω ξανά και ξανά μέχρι να εξαφανιστεί. μια για πάντα. -ή απλά ας θρονιάσει.

[σε χαιρετώ από κει ψηλά, σε βλέπω και χαίρομαι. εγώ και τα παπούτσια σου]

Σπίτι

Γιορτή και όλα ήρθαν λίγο καθυστερημένα -σακούω ξανά και ξανά, το ξέρω δεν υπάρχει τελειωμός, δε θέλω. Είναι ώρες που χάνετε η αξία. Μόνο οι φωνές μένουν εκεί. Έκανα ό,τι μπορούσα όταν μπορούσα -ο δικός μου χρόνος έχει τελειώσει και είναι okay. Αι τζαστ καντ γουειτ -και ναι, μπορώ να περιμένω τελικά. Το πάρτυ τελείωσε. Ζήτω το πάρτυ. Το πάρτυ αρχίζει.
-ό,τι ποθεί η καρδιά σου- ό,τι αντέξουν τα αρχίδια σου.
απόψε. weep ,χωρίς λόγο
[θα στείλω στο #1 ολόκληρο το soundtrack του me and you and everyone we know μονομιάς]

ιστορία των χριστουγέννων

[να γδυθώ εντελώς, να γίνω τίποτα και όλα μαζί –να τα σαρώσω όλα]

baby! baby,baby!!, drums keep rolling., μια τσάντα πάει να πέσει, μια σουβλερή μπότα τη συγκρατεί, 2 φορές. ασήμαντο, ένα πάρτυ. Sun Ra στα ηχεία, Τι πάρτυ! Τα λικέρ σε ποτήρια πανύψηλα κολονάτα. η μαμά και τα τύμπανα. γόβες που σκαλώνουν ή στέκονται σε σκαλοπάτια, πόδια γυμνά. fan t a shia. .. και ένα ταξίδι .13 σήραγγες, ή έτσι μου πανε. όχημα off track.
γλύφω τα δάχτυλα μου ,κακάο και αλκοόλ- χριστούγεννα.

to amerikaniko soundtrack (δώρο)

σαββατοκύριακο / p.127 / thanks

σα μικρά παιδιά χορεύουμε γύρω από τον εαυτό μας, τίποτα δεν μπορεί να μας αγγίξει

σα σαχλά παιδιά ρωτάμε το ένα το άλλο. τώρα

ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗΣ

εντάξει λοιπόν –είναι τελικά ζωντανός.

-αναφορικά. όλα θα τρέχουν γύρω από δρόμους. τότε, τώρα. μπροστά από διχάλα. τελευταία στιγμή παίρνω το δρόμο που θυμάμαι λιγότερο. ψάχνω πάντα μια εικόνα. δακρύζω στα φώτα, χρωματιστά και μονόχρωμα. δε θέλω να σταματήσω να περπατάω και δε θέλω να πλησιάσω περισσότερο, πάω όπου με ακολουθεί η μουσική και οι γειτονίες γίνονται ανυπόφορες φορές.
αυτό είναι για σένα αληθινό, όμως αυτό είναι για τον μάνο. [και σου ξαναλέω: αυτό δεν είναι τραγούδι -είναι παιχνίδι με τις εντυπώσεις]. στο ένα ποστ που μαγικά χάθηκε, αλλά όχι εντελώς. Κάποτε βρήκα ένα δίδυμο πούτσο.
γλύφω με τα γυαλιά μου ένα panadol, αρχίζω,
και σε είδα. Χωρίς το τυφλό μηχανάκι πια, με το ίδιο μαστουρωμένο χαμόγελο 11 το πρωί. Το παιδί που γνώρισα. Για τη πρώτη μια ώρα μαζί σε πίστεψα για καθυστερημένο. Και δεν πίστευα τον εαυτό μου, μόνο τα κεφαλαία γράμματα.
αν θυμάμαι καλά είναι που δεν πρόλαβα να μυρίσω τη μασχάλη σου
[πατέρας]
σου χαϊδεύω την πλάτη.
κάποιο τραγούδι

πόθος του

έχω ένα ρολό με πέντε λέξεις απλές/κατανοητές και ένα μέμο (τι ‘ναι το μέμο;). ακόμα, ένα φυτό gift wrapped να το ταιριάξω με το καλοριφέρ μου.
λίγο πριν, το τέλος. όλοι μπορούμε να υπάρξουμε εδώ. -φιλία στον κύριο 195..
longing, yearning, craving II lust
(=spaspaspaspa spa spa spa)
αρκούν αυτά γιαπόψε.
καλά ζητάμε πιο συχνά όσα δε θα αντέξουμε
άτιμοι χρονοδιακόπτες, άι

ΒΙΒΛΙΑ ΧΩΡΑ

σήμερα είμαι γεμάτος -το μεσημέρι ήπια ένα κρασί.

Ροτρντ

δάνειο: Αι λιβ αγουέι. όποτε έρχομαι από δω χάνω ξανά τον εαύτό μου. Θέλω να κλέψω. -/ Είναι περίεργο που μετά από τόσο καιρό δεν μπορώ ακόμα να εξοικειωθώ. / Δε μου μένει χρόνος να σκέφτομαι και δε ξέρω τι θέλω και τι πρέπει να σκεφτώ για να νιώσω καλύτερα \- Το οικιακό πορνό έχει ξεφτίσει. στο μυαλό μου ξαναγυρνάνε κάθε τόσο λίγες λέξεις που άκουσα ένα πρωί. ξέρω πως δε μπορώ να τις προσπεράσω (έλα να κάτσουμε στους πάνω ορόφους από άδεια καφέ και να κοιταζόμαστε .κάτι λείπει αλλά κανείς δε μοιάζει να βρίσκει τι;)

Παύση

Είδα τα δύο πιο έξυπνα κορίτσια σήμερα στο λεωφορείο. Να μιλάνε και να γελάνε. Να τραβάν τα μαλλιά τους νανοίγουν τα φερμουάρ απ τις μπότες. Η καστανή με τα καρό έχασε τη στάση της γιατί η άλλη, η ξανθιά με τις μπότες την τράβηξε απ την τσάντα τελευταία στιγμή. Αυτή η τελευταία πανέξυπνη συναχωμένη αργότερα φώναξε με μπάσα φωνή τον οδηγό. Εκεί στα 27 και οι δυό, δε θα μπορούσαν λιγότερο. Μάρβελουσ.
Είδα και τον Volida, τον highway rider επιβλητικός και αργοκίνητος και τον αποστήθισα.
Άκουσα κάτι μπιτάκια γρήγορα και ατελείωτα και δεν πίστευα πως το volume δεν πάει άλλο.
Στάθηκα βράδυ αργά στη μέση μεγάλου δρόμου για ώρα και τίποτα.
Περπάτησα 2 ½ μίλια γιατί δεν μπορούσα να κάνω τίποτα άλλο.
Ξαναστάθηκα σε άλλο δρόμο και αύτη τη φορά ένα σκουπιδιάρικο ερχόταν πάνω μου.

Χάζεψα και ένα παιδί να μου μιλάει για τα όνειρα.

i may be silent but I hear bombs fall

(καμιά φορά είναι βράδυ και μου ρχεται να πω καληνύχτα)

Προχτές βράδυ έμεινα σπίτι. Προχτές το βράδυ είδα στον ύπνο μου πως πηδιόμουν με τον πρώην και πρώτο μου μεγάλο και ποτέ πραγματοποιήσιμο έρωτα. Έτσι ξαφνικά απ’ το πουθενά. Εγώ με τα πόδια ψηλά και αυτός από πάνω μου. Ισχνός, κοκαλιάρης και λίγο γυμνασμένος όπως θα τον φανταζόμουν – όπως θα πρεπε να ναι ταγόρια που ερωτεύομαι ή μάλλον καλύτερα όπως ο πρωταγωνιστής στην ταινία του Αράκι που μόλις είχα δει. Με πούτσο τυπικό και κάπως χοντρό, με κόκκινο προφυλακτικό. Βρίσκω τα προφυλακτικά με χρώματα κι αρώματα γελοία, μόνο τα έξτρα large έχουν νόημα. Τα κόκαλα του πάνω μου ικανά να με κόψουνε. Περίεργο σώμα. Δε νομίζω πως πήγα πότε με τέτοιο σώμα και πάντα πίστευα πως με τέτοιο σώμα θα πρεπε να καταλήξω. Μου πε λόγια αλλά δεν μπορώ να θυμηθώ

Αυτές τις μέρες μαρέσει νακούω stina nordenstam.

κάπου θα το διάβασα και γω_

Fragment. (consider revising)

Κάνει κρύο. Παράβλεψη όλων. Μένω ξύπνιος. Με δύο φωτογραφίες απ’ το μηχάνημα μπροστά μου. Με δυο τρεις ανθρώπους που έμειναν να περιμένουν. Στην οθόνη μου κολλάνε τα πάντα, -δε χρειάζομαι σκάνερ. Μια περίεργη επαναλαμβανόμενη κυκλική μελωδία θα γυρνάει μες-το κεφάλι μου μέχρι το πρωί. Ήρθα μέχρις εδώ για να σφίγγω τα χείλη και να κρύβομαι ο μισός πίσω από ένα άλλο κεφάλι αλλά με τα μαλλιά μου να πετάνε προδίδομαι. Θα γράψω και άλλα τίποτα να γεμίσει η σελίδα. Θα ακούσω πως με συζητάνε -xa. Θα ακούσω μ α λ α κ ί ε ς. Θα γλύψω κώλους. Θα πω μαλακίες. Μια μέρα θα γυρίσει και θα με κοιτάξει απορημένος και δε θα με κοιτάξει ποτέ ξανά και δε θα καταλάβουμε ποτέ τι υπήρξαμε. Και το πρόσωπο του θα αλλάξει και το πρόσωπό μου θα αλλάξει. Αυτή η μελωδία θα συνεχίσει να παίζει ως το πρωί, και ας με ενοχλεί ήδη. Θα κοιμηθώ και μπορεί το βράδυ που θα κοιμάμαι να δω εφιάλτες. Και μπορεί το πρωί που θα ξυπνήσω να τους θυμάμαι ακόμα. Και θα ναι όλα ξένα και ακατανόητα όπως ακριβώς είναι και τώρα. Και ας είναι όλα λάθος.

αυτό είναι προσωπικό

Beyond this madness υπάρχει κάτι άλλο. Το αγόρι που προκαλεί εγκεφαλικά φόρεσε ένα δεξί ακουστικό και άκουσε ισπανόφωνη bossa nova την ώρα που ανέτειλε ο ήλιος. Κραυγές από μέσα φορτηγά από έξω λατινική Αμερική στο κεφάλι μου.
-Ευχαριστώ όσους μου πουν κάτι έξω απ’ αυτό το κεφάλι. Οι λέξεις μου είναι αργές και έξω έχει πια φως. Με ένα υγιές καθάρισμα λαιμού μπορώ να πέσω και πάλι για ύπνο.
Καλημέρα σου.

So tightly together.

Ρίξε μια ματιά εδώ γύρω. Κοίτα αυτά τα δωμάτια. Επαρκώς γεμάτα -από χρόνια τώρα. Το σπίτι το λούζει ο ήλιος, τα μισά δωμάτια το πρωί, τα άλλα μισά το απόγεμα. –Εκτός απ’ το γωνιακό. Αυτό ξέφυγε.
Κοίτα όμως τα άλλα, τα έπιπλα καρφωμένα σχεδόν στο πάτωμα. Ακίνητα οικεία –σχεδόν αγάλματα. Κάθε προσπάθεια μετακίνησης μοιάζει αδύνατη. Σκόνη που μαζεύεται και συλλέγετε κάθε τόσο. Απλά συντήρηση.
Μούχλα και θάνατος. Ο σάπιος γιος, από πάντα χαμένος και η έρημη μάνα, κυνηγημένη.

Ένα τραγούδι για να τρέξεις.
-Φωσφορίζει η ενέργεια.

Μαλλιάς

Είμαι ένας κοιλαράς 30άρης με ίσιο κοκκινισμένο –μάλλον μελιτζανί μαλλί μέχρι τη μέση. Χωρίστρα στη μέση. Περπατούσα ένα δρόμο στη γειτονία μου. Ελαφρό αεράκι. Τρίχες στο πρόσωπό μου. Θέλω να τις διώξω, τις μισές αριστερά τις μισές δεξιά. Φοβάμαι αν τις τραβήξω πως θα φύγουν. Τις σπρώχνω με τις παλάμες. Ο αέρας είναι ευνοϊκός. Δε με ενοχλούν πια.
Περνάω από μπροστά μου. Επιβραδύνω βήμα. Θέλω να του δώσω χρόνο να προλάβει να με δει -το σώμα του / το σώμα μου. Εγώ δε γυρνάω να τον δω. Δεν ξέρω τι είδα.
Γυρνάω σπίτι. Τα μακριά του μαλλιά βαραίνουν πάνω στο κεφάλι μου.

Cause there is no greater gift than the gift of music your Majesty

Sit up straight and be quite. Sit down son..
Sit up straight in your sit and I do not
want any more talking, any more moving
about.. At all. Absolutely still and absolutely
quite. Look up here. Look up here!!! Let me
have your undivided attention. Nobody talk.
Nobody move. Absolutely nobody will be
around. Alright, put your hands down, eyes closed.
Close your eyes. Eyes closed. Come on! Right now.
Come on.. Nobody moving. Nobody talking.
Absolutely still…

πώς μπορείς και το κάνεις αυτό;

Άκουσα να λένε πως δε θα την παλέψω. Έτσι ακριβώς. Ο σίγμα δέ θα την παλέψει. Και δεν μπορούσα να ακούσω άλλο. Και έκλεισα το τηλέφωνο.

Το μόνο που μπορώ να κάνω για σένα να σε βάλω να ακούσεις alejandra & aeron –να ένα κομμάτι, να και άλλο -το logrono, για όσο προλαβαίνεις.

i feel like a child

Some people come famous. Φήμη. 2-3 πράματα. Ένας 24άρης που ξέρω άνοιξε το μαλλί του και βγήκε στην TV. Με βλέμμα που σκοτώνει στα 20 μέτρα. I love TV. Κάποιοι άλλοι γράφουν γράφουν. Γράφουν εδώ, γράφουν εκεί. Δε με νοιάζει. Κάποιοι βαριούνται ναπαντήσουν. Είναι εντάξει. Και γω δεν ξέρω που μένω, -αλλά δεν πειράζει, θα το βρω.
Ξέρω πως είμαι καθυστερημένος = I know I am late
I feel like a child
Όσο προσπαθούμε να καταλάβουμε είναι καλά. Με μια φανέλα, σαγιονάρες και ένα τζιν γιατί χειμωνιάζει.
Θα κάνω είδωλό μου τον ξανθό 24άρη με τα σκούρα μάτια.
Μπροστά στην TV. Στο δρόμο, και όπου αλλού βγάλει. Αφίσες σε εκθέσεις.
Καλό φθινόπωρο.
I feel just like a child
Και όταν δεν θα μαι καλά σφίγγω το πράσινο λεμόνι μου και ρουφάω τη μυρωδιά του. Για όσο κρατηθώ και δεν το κόψω να δω τι έχει μέσα.

ιστορία

-και αν αισθάνομαι πως τα χω πραγματικά χαμένα. και όμως λέω πως θα επικεντώθω στο σεξ.
-Τα κραυγαλέα βίτσια σου μπορεί τελικά να ναι το λιγότερο αποκαλυπτικό που χεις να μας προσφέρεις.
-Μικρές διακριτικές λεπτομέρειες είναι όλα τα άλλα.
-στρόφες και αν πάρεις μια ανάποδα προσγειώνεσαι αλλού.
-και εδώ αλλού είναι ολότελα καινούργια. Μα μοιάζουν πραγμάτικα.
-μα έμοιαζαν και πριν. Και εδώ τώρα είναι που τα χάνεις.
-Δεν ξέρω αν ήταν αληθινά ή ψέματα/Δεν ξέρω αν είναι αληθινά ή ψέματα. –Αλλά είναι τώρα. και παντά νόμιζα και το νομίζω ακόμα πως για να ναι τώρα θα ναι και αλήθεια.
-λοίπον τώρα μείνε εδώ. Μεχρί να γεμίσει το δωματιό.

Όχι ακριβώς πορνογραφία

Είναι κυριακή βράδυ, παραμονή δεκαπενταύγουστου. Το απόγεμα στο μπαλκόνι με τη γειτόνισσα η ίδια μοναδική οικογένεια με χτες. Η ησυχία στην πόλη είναι τεράστια –σχεδόν γίνεται ευτυχία. Μετά από κρύα pasta στο μπαλκόνι και αποτυχημένη κρέμα καραμελέ τόσο ήρεμος - ακούω τις λεύκες και τα ίδια δύο κομμάτια του Robert Wyatt από ώρα when the most amazing thing happens: γλιστράω το χέρι μέσα απ’ το σορτσάκι για να διαπιστώσω το αυτονόητο –κατουρήθηκα πάνω μου –λίγο, αλλά κατουρήθηκα. Στιγμές φτιαγμένες από χρυσό.
Οι υποσχέσεις φτιάχτηκαν για να καταπατούνται. Πρέπει και γώ να φύγω. Η σειρά ‘σχεδονπορνογραφια’ θα τραβήξει εις μάκρον.

σχεδονπορνογραφια #1

Όλα αρχίζουν με μια απλή φράση: Τι πήδημα θεέ μου. Μια εντυπωσιακή τσόντα με τον Τζόν Χόλμς που ξεκινάει από απλό γαμήσι πειθαρχίας σε μικρό ξανθό πουτανιάρη και φτάνει μέχρι φίστ φάκινγκ. Εγώ να στήνομαι στον Θ1 καλύτερα από ποτέ και αυτός να με γαμάει ασύστολα, να βγαίνει για να μου πει πως λερώθηκα και να μου τον χώνει πάλι όλο μέσα για να με γαμήσει άλλες δύο φορές. Μαύρος στρατιωτικός με πούτσο σαν πλαστικό μπουκάλι νερού των MINOAN LINES γεμάτο και χαμόγελο colgate –άνοιξε μια τρύπα με γαιοπόντικα για να του πάρει πίπα ο whiter than white λευκός 20 και βάλε χρόνια πριν – κλασσικές αντιθέσεις. Αφού έχω πλυθεί και σβήσει ένα τσιγάρο μου κάνει νόημα χαμογελαστός να του στηθώ πάλι –στη γωνία του κρεβατιού αυτή τι φορά. Μπαίνει στεγνός με τη μια. Στητός σαν το μπουκάλι του αξιωματικού στον προτζέκτορα αλλά σε σμίκρυνση. Περνάει ένα τσιγάρο – το παίρνω από τον Θ2 και κάνω τέσσερις τζούρες απανωτά όσο απλώνει κρέμα στην τρύπα μου –τα πιτσιρίκια στο video που έχουν πάρει και χέρι έχουν κατεβάσει από μισό μπουκάλι poppers το καθένα. Καταραμένη ακρίβεια.

δεκαπενταύγουστος

- Αν έπρεπε να πεις ένα μόνο πράμα.
- Ένα μόνο;
- Ναι. Ένα μόνο.
- Χμμ.. Δύο ίσως;
- Ένα.
- Okay.. Ok.
- Σακούω.
- (…) Η σκύλα θέλει γαμήσι.

το concept είναι απλό αλλά όχι δοκιμασμένο – από μένα τουλάχιστον. θα δώσω μια υπόσχεση και θα προσπαθήσω να την κρατήσω: για τις επόμενες πέντε μέρες και μέχρι τον δεκαπενταύγουστο θα postάρω posts σε τακτά χρονικά διαστήματα με σχεδονπορνογραφικό περιεχόμενο. ή και εντελώς. to whom it may concern. με σήμα απροσδιόριστο ακόμα. η σκύλα, θα φάει το γαμήσι της τελικά.

Noon Recess after American Pops

Παιδικές τσιρίδες και ένα τραγούδι. Παιδικές τσιρίδες και ένα τραγούδι –ένα τραγούδι που θα με κυνηγά όλο το καλοκαίρι και ακόμα περισσότερο, όχι γιατί το άκουσα κάπου και σήμαινε κάτι, όχι γιατί ήμουν με κάποιον και έγινε κάτι – απλά γιατί ήταν εκεί και δεν υπήρχε τίποτα άλλο. Καμία φορά πιάνεσαι απ’ ότι σκατά βρεθεί και συνεχίζεις, δεν γίνεται αλλιώς. Και το μωρό συνεχίζει και σκούζει σκούζει σκούζει και τα τυμπανάκια χτυπάν χτυπάν χτυπάν και τα πνευστά χορεύουν χορεύουν χορεύουν μωρό μου.. Ασημαντότητες courtesy of aunderscorelive.

ỐỎỠỔỚ

μια μέρα στη ζωή

εισπνοή εκπνοή εισπνοή εκπνοή εισπνοή εκπνοή εισπνοή εκπνοή εισπνοή εκπνοή εισπνοή εκπνοή εισπνοή εκπνοή εισπνοή εκπνοή εισπνοή εκπνοή εισπνοή εκπνοή εισπνοή εκπνοή εισπνοή εκπνοή εισπνοή εκπνοή εισπνοή εκπνοή εισπνοή εκπνοή εισπνοή εκπνοή εισπνοή εκπνοή εισπνοή εκπνοή εισπνοή εκπνοή εισπνοή εκπνοή εισπνοή εκπνοή εισπνοή εκπνοή εισπνοή εκπνοή εισπνοή εκπνοή εισπνοή εκπνοή εισπνοή εκπνοή εισπνοή εκπνοή εισπνοή εκπνοή εισπνοή εκπνοή εισπνοή εκπνοή εισπνοή εκπνοή εισπνοή εκπνοή εισπνοή εκπνοή εισπνοή εκπνοή εισπνοή εκπνοή εισπνοή εκπνοή εισπνοή εκπνοή εισπνοή εκπνοή εισπνοή εκπνοή εισπνοή εκπνοή εισπνοή εκπνοή εισπνοή εκπνοή εισπνοή εκπνοή εισπνοή εκπνοή εισπνοή εκπνοή εισπνοή εκπνοή εισπνοή εκπνοή εισπνοή εκπνοή εισπνοή εκπνοή εισπνοή εκπνοή εισπνοή εκπνοή εισπνοή εκπνοή εισπνοή εκπνοή εισπνοή εκπνοή εισπνοή εκπνοή εισπνοή εκπνοή μεγάλη εισπνοή μεγάλη εκπνοή

αναμνήσεις απ’ το μπαλκόνι #4

και ξαφνικά σηκώνω το κεφάλι και τον βλέπω να την αγκαλιάζει. αυτή που μέχρι τώρα την έχω δει μονάχα μόνη της, αυτή με τα κεριά, με τα άσπρα ρούχα και τα μαύρα σγουρά μαλλιά. για μια στιγμή άπλωσε τα χέρια της στη βροχή και ακούμπησε την μέση στα κάγκελα. αυτός συνέχισε να την κρατάει. φιληθήκανε στο λαιμό, την πήρε απ' το χέρι, σκύψανε κάτω από το στόρι και μπήκανε μέσα.
current music: none but shining hours-the books / buffalo demon-alog / this is a low-blur, είναι απόγευμα –καλό απόγεμα.

been to a marvellous

τι φάση. fuck fuck fuck. ξέρω
τι ζητάω, τίποτα δεν μένει
πια να με κρατάει.. χα
-άρπα πέντε. -αφιερωμένο στην
πολυαγαπημένη μου φίλη που ρίχνει
τα καλύτερα πάρτυ κάθε καλοκαίρι
με την αρχή του καλοκαιριού. τζzzz..
κάηκα. μπάμ μπούμ ταράτάτζούμ! -live.
Πάρε το τηλέφωνο μου ρε μαλαακα.
Άντε καλά δώστo. Γυμνή πλάτη με
σατέν ελαστικούς φιόγκους,
Πρωινό τηλεφώνημα,
Κολονάτο ποτήρι με μπύρα
σε χέρια που δεν
θυμήθηκα να δω ,και συ Μικρέ Γενειοφόρε˙
σας ευχαριστώ.

ξέρω ξέρω

είναι ένα κορίτσι –δε θα ναι πάνω από 10, το βλέπω τα απογέματα την ώρα που φεύγει ο ήλιος σε μια απέναντι ταράτσα να τρέχει μέσα απ’ τη μπουγάδα και να στριφογυρνάει γύρω από τον εαυτό του. δεν ήξερα πως υπάρχουν ακόμα τέτοια κορίτσια. νόμιζα πως ήταν κάτι παλιό.
είναι και ένα αγόρι –στα 22 αυτό. πήγα σπίτι του και μου φτιαξε βάφλες. τον είδα να παίζει με τη σκύλα του και γέλασα – ένα κυνηγητό από δωμάτιο σε δωμάτιο – οι τρίχες στη ράχη της είχαν σηκωθεί. τελικά τον άφησε να την πιάσει και αυτός την πέταξε ψηλά στον αέρα.
ΥΓ: και μια γυναίκα -μερικές φορές η ηλικία δεν έχει σημασία- που περιμένει κάτι βράδια σαν και αυτό, που η άπνοια βαράει κατακούτελα, για να βγει στο μπαλκόνι του πέμπτου να ανάψει υπομονετικά δέκα ρεσώ στη σειρά και να τεντωθεί στην πάνινη πολυθρόνα της μέχρι τα κεριά να λιώσουν ή η νύχτα να τελειώσει.

ΜΕ ΛΕΝΕ J

Παρασύρομαι εύκολα, αυτό ίσως έχει να κάνει με δύναμη χαρακτήρα και τελικά δεν έχω πολύ. Όμως ακόμα δεν ξέρω κατά πόσο κακό είναι αυτό – Take the High Road / Take the Low Road λένε, και ο καθένας τους ξέρει τι εννοούν.

Είμαι 17 και ξανθός σε μια άγνωστη πόλη, έχω κάτι κουβάρια κλωστές και με συντροφεύουν. Το μουνί μου έχει πρηστεί ο πούτσος μου δεν είναι στα συγκαλά του. Τα βράδια κάνω βόλτες στο ποτάμι. Συναντώ αγόρια και κορίτσια στο δρόμο από το γήπεδο, νυσταλέους φορτηγατζήδες σε ένταση και αστυνομικούς. Τα παπούτσια μου βουλιάζουν στο υγρό γρασίδι κι εγώ συνεχίζω να περπατάω τη μεγάλη έκταση νομίζοντας πως ακολουθώ σκιές. Με το φως δεν τολμάω να ακουμπήσω το γρασίδι, στέκομαι σε μια πιάτσα ταξί έξω από ένα μεγάλο σούπερ μάρκετ αλλά ποτέ δεν μπαίνω μέσα. Κάτω από ένα τούνελ πηδιέμαι και χαζεύω τα γκράφιτι που αλλάζουν κάθε 2-3 μέρες. Με τις κλωστές μου φτιάχνω τσαπατσούλικα γρομπαλάκια χαλαρής υφής με ότι χρώματα εγώ θέλω και όπου βρω άδειο καρφί τα κοτσάρω. Όταν δεν έχω καρφιά βγάζω τις κάλτσες μου τα δένω γύρω από τους αστράγαλους και κατεβάζω πάλι τα μπατζάκια. Κάθε απόγεμα ανεβαίνω σε ένα λόφο και καθόμαστε κάτω από το άγαλμα. Η τζούλι, η τζέσσι και η τζένυ λένε με μια φωνή πως τα νεκροταφεία δεν φαίνονται από εδώ –φαίνονται όμως οι αποθήκες απαντάω και σταματάω να σκέφτομαι.

Secrets and Lies Lies Lies

Μοβ Μοβ Μοβ. Όλα είναι Μοβ, τα σύννεφα, το πεζούλι, ο Χριστόφορος που στέκεται μπροστά μου με κατεβασμένο το παντελόνι, η θάλασσα και ο ουρανός. Από μικρός πίστευα πως θα γίνω κάτι, ήθελα να γίνω κάτι –ακόμα αυτό θέλω. Προσπαθώ να απομονώσω το σεξ από την υπόλοιπη ζωή μου και να δω τι απομένει –σε λίγο θα βγει ο ήλιος πίσω μου, νομίζω πως φυσάει.
current music: The Hidden Cameras

αλήθεια λέω

Ξοδεύτηκα / να βλέπεις τα ελαττώματα εκεί, Τεράστια μπροστά σου και να παραμένεις / μη με ξαναπείς λουλούδι μου / κ.βήτα / γνώρισα και πάλι κάποιον / φράση φράση, λέξη λέξη / προΧτές βράδυ κάποιος προσπάθησε να με συνεφέρει. / Σλουρπ. Γκρουκ. / Απλά πράματα / Κάποιος τρέφεται απ’ το μάτι μου. / σιγά σιγά

sonic youth -new hampshire

,σα να μαι 16 ξανά.
Μέρες ανεξήγητου ενθουσιασμού. Όλα είναι και πάλι δυνατά.
->Publish Post.

Μια Μέρα.

Όταν είναι Κυριακή πρωί και τα ηχεία είναι στραμμένα έξω στον ουρανό και σκούζουν. Το κορίτσι και η σκύλα της δεν αγοράζουν τη δεύτερη εφημερίδα. Κομβόι. Ο καφές κρυώνει πάνω στην κουπαστή. Ο αέρας χτύπα στο κεφάλι, τα υγρά ακόμα ζεστά και ο καπνός ξερός. Γρίτς ίίίίί ντρούν ντρούν –φωνές.
Rock ‘n roll. Κανείς δεν είναι εκεί έξω. Ησυχία. Έρημος. Ζωντανός.

εμπειρίες.

είσαι καλά όταν βρεις ένα σώμα να τ' αντέχεις όλο. απ’ τις φτέρνες με μια στάση στον κώλο, την πλάτη, μέχρι τ' αυτιά –αλλά τα αυτιά είναι πάντα εύκολη υπόθεση, σχεδόν.

WHEN EVERYTHING ELSE HAS FAILED

We go round and round in the same circle trying to find out what. There is no chance of running into the same people more than twice, we keep hoping. Έχοντας τίποτα, περιμένοντας κάτι. Ελλειπτικά μηνύματα, οι λέξείς παύουν να χουν νόημα, είναι απλά λέξεις λέξεις λέξεις. Πίστη σε τίποτα –χαμένος. Σικέ άγχος. Όλο το απόγεμα έπαιζε στο repeat ένα κομμάτι με μια που περίμενε και περίμενε και θα περίμενε. Το άκουγα από το μέσα δωμάτιο και ήθελα να με πάρει ο ύπνος με αυτό αλλά δε με πήρε. Σιχαίνομαι να περιμένω –λέμε τώρα. Σιχαίνομαι τις μεγάλες κουβέντες –λέμε τώρα. Καμία αξία δεν έχουν όλα αυτά. Είναι που θελα να χω μια εικόνα και δε τα κατάφερα. The world is silent in your head.

άτιτλο #1

Θα γυρίσω όλα τα καφέ και τα πάρκα της πόλης μόνος μου. Σύντομα θα με μάθουν οι εργαζόμενοι, οι θαμώνες, τα πρεζάκια, οι τρελοί -δε θα γίνω ποτέ ένας απ’ αυτούς αλλά θα ‘μαι εκεί κάνοντας τίποτα.
Μια ταινία δίχως τέλος.
Κοιτάζω αριστερά μου –χνούδι από τις λεύκες έρχεται κατά πάνω μου– κάποιος με λυπήθηκε, ας σηκωθώ.

des o,ti thes esy

δύο τελείες

δε θέλω να ξεχνάω, γράφω για να μην ξεχάσω –εδώ βρίσκομαι για να μη χρειαστεί να τα θυμάμαι όλα μόνος μου.

Υ.Γ.1 Ο Γιάννης που του θύμιζα πράματα που είχε ζήσει – γράψει.
Υ.Γ.2 Coming soon καμία εικόνα να ξελαμπικάρουμε.

ΑΠΟΡΙΑ: Είναι δυνατόν κάποιος που αγγίζει και αγγίζεται να κουβαλά τόση απογοήτευση;

one week in the making.. (kali xronia)

αλλαγές

Πόσο ωραία τα αστερία τη νύχτα.. -η αλήθεια, δεν φαίνονται από εδώ αλλά δεν κάνω καν τον κόπο. Από κάπου αλλού μπορεί και να χρειάζεται να κοπιάσεις και πάλι να μη φαίνονται.

Confession

Υπάρχει ένα τραγουδάκι που τραγουδούσα προ ολίγου σε μια φίλη η οποία παραδέχτηκε ότι αν και το θρησκευτικό της αίσθημα δεν είναι τόσο αναπτυγμένο το παραβρήκε politically incorrect. Δεν θα συμφωνήσω. Παρόλα αυτά δεν πρόκειται να παραθέσω τους στίχους εδώ. Αφού ακούμε διάφορα «αισχρά» περί Jesus Christ υπάρχει η φράση κλειδί που επαναλαμβάνετε αρκετές φορές μέσα στο κομμάτι: “Jesus was just like me”. Μπορεί τελικά να μην έχω πιάσει ακριβώς τι θέλει να πει το ποιητή αλλά αυτό το “Jesus was just like me” αναιρεί / επισφραγίζει καλά όλα τα «αισχρά».
Αυτά.

Παραθέτω και κάτι που μόλις βρήκα στο net σχετικά με το group -Nervous Gender- που ερμηνεύει το εν λόγο track:
“The French novelist Jean Genet stated that by calling himself the lowest living, a whore, shit, dirt, that he defied all criticism because he could be called no lower. Thirty years after Genet, Nervous Gender have achieved the musical equivalent of Genet's detachment - they are horrific to the point of beauty; he would be glorified.”
Φιλιά.

sxolio

being jordan

«Με το πρώτο αγόρι μου ήρθα σε σεξουαλική επαφή έπειτα από ένα μήνα για να μη θεωρήσει ότι είμαι εύκολη. Από τότε τους αφήνω όλους να περιμένουν έναν μήνα ακριβώς γι’ αυτόν τον λόγο.» δήλωση της Jordan ή αλλιώς Katie Price.

Only God Κnows

Όνειρο: λουλούδι φυτρώνει στο δεξί μου χέρι, ανάμεσα στο δείκτη και τον αντίχειρα. Μετά από μέρες ένοιωσα και πάλι τόσο πολύ ο εαυτός μου. Να δούμε τι θα φέρει η νύχτα.

25.03.86

Ξαναέβγαλα φωτογραφίες (για την ινδία)

Μια αίσθηση πως όλοι όσοι αποφασίζουν να στήσουν ένα blog έχουν επικοινωνιακά προβλήματα -διαφορετικής κλίμακας ο καθένας. Νo offence, δε σε ξέρω ακόμα πιθανέ αναγνώστη, τα δικά μου κίνητρα ψάχνω ακόμα.
Προχτές άκουσα τον Τζούμα στην TV να λέει πως αυτό που του αρέσει να κάνει πιο πολύ από οτιδήποτε άλλο αυτό τον καιρό είναι να μην κάνει τίποτα. Χαμογέλασα ανακουφισμένος και έπεσα για ύπνο free of thoughts.
Υποτίθεται πως εδώ καταγράφεις τις σκέψεις σου χωρίς λογοκρισία –ή τουλάχιστον έτσι θα θελα να το αντιμετωπίσω εγώ. Αλλά αυτολογοκρίνεσαι. Τρανταχτό παράδειγμα: άλλα έχω όλη μέρα στο κεφάλι μου και άλλα γράφω τώρα. Ως ποιο σημείο θα φτάσω; Θα θελα να το τραβήξω. Είναι μια άλλη φόρμα, καινούργια προφανώς –για μένα σίγουρα. Ο χρόνος θα δείξει.
Η φωτογραφία το μόνο αληθινό. Καλό βράδυ.

horeeeiiiii !!!
(gia to orange mecanique ap to neo album twn stereo total pou anaparagei melwdia ap to kourdisto portokali -afierwmeno)

Πριν από 4 περίπου χρόνια, σεπτέμβρης, ένα βράδυ στις 11 η ώρα άκουσα στο ράδιο in the port of amsterdam –bowie και είπα: ξεκινάει φθινόπωρο. Σήμερα, απρίλης, είπα πως με το ίδιο κομμάτι θα ξεκινήσει καλοκαίρι αλλά τελικά αυτά τα πράματα δεν εκβιάζονται. Το καλοκαίρι ξεκίνησε έτσι και αλλιώς. Ashes to ashes.

Αυτό είναι το εναρκτήριο post για αυτό το blog. Δεν ξέρω καν γιατί το ξεκινάω, δεν χρησιμοποιώ τον υπολογιστή για να γράψω, δεν ξέρω αν θα το συνεχίσω. I would like to thank my mum and dad, my brother, my sisters, την ευτυχή ιδιοκτήτρια του the6milliondollarstory. Τι κάνει κάποιος εδώ πέρα; Τι θέλω να κάνω εγώ εδώ πέρα; Θα δείξει. Ο καθένας βγάζει το προσωπικό του περιοδικό. Θα απευθύνω και εγώ τις ερωτικές μου ιστορίες σε δεύτερο ενικό; Θα αρχίσω να αναφέρομαι σε πρόσωπα με το πρώτο γράμμα του ονόματος τους όπως τόσοι καλοί editorialάδες και άλλοι πριν από αυτούς; Θα πω αλήθεια ή ψέματα; Δεν θα κάνω profile πάντως. Είμαι τοξότης με ωροσκόπο σκορπιό, σελήνη στον κριό, ερμή στον τοξότη, αφροδίτη στον αιγόκερο και άρη στην παρθένο. Δεν ασχολούμαι με ζώδια αλλά υπάρχουν τόσα ακόμα σημαντικά πράματα με τα οποία δεν ασχολούμαι.

Τελικά ίσως να μην αντέξω να μείνω ξύπνιος για το buffalo 66 του vincent gallo.
Κλείνουμε με heat wave από ένα EP του mikael delta. Στα φωνητικά ο panos που φέρνει ανάμεσα σε perry blake και jay jay johansson μόνο που τραγουδάει αγγλικά με ελληνική προφορά.

ευχαριστώ μαμά!
ευχαριστώ μπαμπά!
blog blog

kathisa kai skeftika

blog blog