i may be silent but I hear bombs fall

(καμιά φορά είναι βράδυ και μου ρχεται να πω καληνύχτα)

Προχτές βράδυ έμεινα σπίτι. Προχτές το βράδυ είδα στον ύπνο μου πως πηδιόμουν με τον πρώην και πρώτο μου μεγάλο και ποτέ πραγματοποιήσιμο έρωτα. Έτσι ξαφνικά απ’ το πουθενά. Εγώ με τα πόδια ψηλά και αυτός από πάνω μου. Ισχνός, κοκαλιάρης και λίγο γυμνασμένος όπως θα τον φανταζόμουν – όπως θα πρεπε να ναι ταγόρια που ερωτεύομαι ή μάλλον καλύτερα όπως ο πρωταγωνιστής στην ταινία του Αράκι που μόλις είχα δει. Με πούτσο τυπικό και κάπως χοντρό, με κόκκινο προφυλακτικό. Βρίσκω τα προφυλακτικά με χρώματα κι αρώματα γελοία, μόνο τα έξτρα large έχουν νόημα. Τα κόκαλα του πάνω μου ικανά να με κόψουνε. Περίεργο σώμα. Δε νομίζω πως πήγα πότε με τέτοιο σώμα και πάντα πίστευα πως με τέτοιο σώμα θα πρεπε να καταλήξω. Μου πε λόγια αλλά δεν μπορώ να θυμηθώ

Αυτές τις μέρες μαρέσει νακούω stina nordenstam.