4.10.05

i feel like a child

Some people come famous. Φήμη. 2-3 πράματα. Ένας 24άρης που ξέρω άνοιξε το μαλλί του και βγήκε στην TV. Με βλέμμα που σκοτώνει στα 20 μέτρα. I love TV. Κάποιοι άλλοι γράφουν γράφουν. Γράφουν εδώ, γράφουν εκεί. Δε με νοιάζει. Κάποιοι βαριούνται ναπαντήσουν. Είναι εντάξει. Και γω δεν ξέρω που μένω, -αλλά δεν πειράζει, θα το βρω.
Ξέρω πως είμαι καθυστερημένος = I know I am late
I feel like a child
Όσο προσπαθούμε να καταλάβουμε είναι καλά. Με μια φανέλα, σαγιονάρες και ένα τζιν γιατί χειμωνιάζει.
Θα κάνω είδωλό μου τον ξανθό 24άρη με τα σκούρα μάτια.
Μπροστά στην TV. Στο δρόμο, και όπου αλλού βγάλει. Αφίσες σε εκθέσεις.
Καλό φθινόπωρο.
I feel just like a child
Και όταν δεν θα μαι καλά σφίγγω το πράσινο λεμόνι μου και ρουφάω τη μυρωδιά του. Για όσο κρατηθώ και δεν το κόψω να δω τι έχει μέσα.

1 comment:

Anonymous said...

correction: http://travelnotesofasensualmonk.blogspot.com/

[you're still a star, though ;-)]