21.5.06
μου αρέσει γιατί έχει μια κλεμμένη μελωδία, ένα σα πιάνο, και ακόμα, όλα όσα πρέπει, τώρα, πάντα, είναι μια συγκρατημένη ηρεμία. εγώ στην ώρα μου αλλά νωρίτερα, πριν ώρα, μια ηλικιωμένη φωνή έχει πει· αχ αγόρι μου, η φωνή σου, και γω έχω πει, και τα λίγα χρόνια, αλλά η φωνή δεν είναι δικιά μου. είναι ένα άλλο όνομα, και τα χρόνια είναι λίγα, σα να μην είχε, ούτε υπάρχει, ποτέ, μα πάντα
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
4 comments:
πως γίνεται όλα τα post σου να έχουν πάντα αυτήν την ακατανόητη τεχνική;
όλα έτσι είναι; δε το χα φανταστεί.. απλά προκύπτει μάλλον, -αυτονόητη ήταν μάλλον και η απάντηση :]
ki egw prospa8w na katalaßw
'όσο προσπαθεί κανείς, τόσο δεν καταφέρνει'
[παλιό ζεν γνωμικό]
:-)
Post a Comment