Είμαι ένας απ αυτούς που κοιμάσαι κάθε βράδυ μαζί του*

στο τελευταίο τσιγάρο της πούσι παίζει imagination ή έστω κάτι που εγώ το θυμάμαι imagination. το κάνω κ φεύγω. η πούσι μου είναι ντραγκ κουίν, εντάξει δεν είναι ποτέ μου αλλά η πούσι είναι το Λ κ το Ω μου, δηλαδή το Α κ το Ω μόνο που τελικά είναι λάθος και της κάναν λου, λάμδα αντί για Α κ στεναχωριέται αλλά δε πρόλαβα να της το πω πως είναι οκ γιατί όσοι είναι θα καταλάβουν κ είναι ok, να μη στεναχωριέται. απόψε είναι εδώ κ ο χρήστος μου ο φωτογράφος μου. Η πούση κ η μούνι -να τι ήθελε να πει- κ ένα αγόρι ήθελε_ Τελικά μόνο η μούνη ήθελε τσιγάρο κ είναι κ τόσο ψηλή με το χέρι ψηλά που το ρουφούσε χωρίς να σβήσει ποτέ έτσι το δεύτερο το χόρεψα στο bolero μετά μόνος. Κάθισα μαζί τους στα σκαλοπάτια απέναντι απ την alpha bank ανάμεσα σε δύο μπορντό φορέματα στάθηκα κ περίμενα να με δει - θα με δει; - αλλά δε μπόρεσα καθόλου ή μίλησα σα 17 χρονώ κ χαιρέτησα πρι φύγω. τα κορίτσια ψάξαν κ γι άλλα αγόρια εκείνο το βράδυ που ο κόσμος έγινε κ φοβητσιάρης όμως εγώ κοιμήθηκα με μια ασπιρίνη