battle / cher battre

το δεξί μου το σαγόνι το καλό- όποτε το κουνάω, άμα το κουνήσω. σα τρίτο δόντι βγάζει κι από ένα θόρυβο σήμερα. σήμερα που μένω με το στόμα ανοικτό, τ αφήνω να κρεμάσει- είναι τόσο καλύτερα έτσι, τόσο που λέω να μακρύνω το πρόσωπο μου. έτσι για μερικές μέρες. και βλέπουμε

όποτε βρέχει, καμία φορά τα πρωινά

νωρίς πρωινά, μια φράση γίνεται παιχνίδι,. πωπω. τα ψευταστεράκια που ταξες, αχ και να καταλάβεις. συγνώμη, η φράση. παύω να καταλαβαίνω και παύω να πιστεύω, ξεδιπλώνεις τα μεγάλα πραματάκια σου μπροστά μου και απλά τα κοιτάω. τα κοιτάζω και φεύγω. όταν έξω απ' το πλοίο αυτό που ήθελα ήρθε μπροστά στα πόδια μου, ή μήπως πίσω- και μου τα χάιδεψε πήρα απλά μια απόφαση κέφυγα πάλι. my feet are dancing so much, κι άλλος στίχος κι άλλος στίχος / ανοίγουμε τα χεράκια -μια παλάμη για κάθε κρόταφο, τραγουδάμε τώρα. [ναι, αλλά ακούω dat politics, το πλοίο δεν είναι πλοίο και έξω απ το δεν είναι πλοίο υπάρχει ένα τσοντάδικο και αν έφυγα σήμερα θα πάω αύριο και τα πρωινά πότε δεν είναι τόσο νωρίς και αχ τα ψευταστεράκια πόσο δε τα θελα έτσι κι αλλιώς -άιντε μπούμπη

η θέα της φράουλας

την άνοιξη που οι μελισσούλες βζουμ εγώ σταθερά καυλονεκρανάπαυση

heyletlooseletlooseyourlove

η εβδομάδα. τέλεια καταστρωμένη, απ την αρχή στο τέλος σε μικρά σχεδιαγραμματάκια. μέρες υγρές, μέρες μπανάνες. μέρες σχεδιασμένες να πονέσουν. άλλες από καιρό χρωστούμενες, δύο απλά αφιερωμένες. α! -και η μέρα φανντεζί

ενας τίτλος πάλι

κάτι με κάποιους ανθρώπους και η κάθε πλευρά απόλυτα κατανοητή - κάπου εκεί και γω, κάτι με λίγο αλκοόλ και όμορφα λόγια και μετά τον ήλιο φρέσκα κρεμμυδάκια και ζαλάδα και αέρα. διάφορες μυρωδιές. ο σουηδός σεφ, στα δάχτυλά μου στο δρόμο τη νύχτα και νωρίς το πρωί πάνω απ το ψυγείο και τριγύρω. οι σωστές μέρες -τα πράματα που δε γίνανε νωρίς αλλά ίσως πάλι και αργά. ίσως πάλι δεν υπάρχει αυτό το πράμα ο σωστός χρόνος παρα βινύλια που κολλάνε καμία φορά και ταφήνεις να παίζουν ξαπλωμένος. βαθιά. ανάσα

φλάινμπάκγουορντς

κατά ματθαίον, τρείς απαγγελίες –θρησκευόμενος, ένα τραγούδι για τον ιησού, these days. κομμάτια γης πέντε φορές καθαρά – κινούμαστε. estranquillo / the sea is calm. –κάπου εκεί κολυμπάς δελφίνι, άτριχε ψάρακά μου

5 πράματα για φέτο το Πάσχα

η space κιτάρα κύμα. [ό,τι τραβήξαμε με την κάμερα είναι αλλιώς] /1000 φορές. μόνο όσα βλέπω, μόνο μετά τιςδύο. κάποτε έπρεπε να επιβιώσουμε και δεν ήμασταν μόνοι και μάλλον ήταν όμορφα, μεγαλώσαμε και γίναμε αληθινοί

στάση /άσπρος κύριος με βεραμάν παπούτσια/ στρώμα είμαι

εσύ κεφάλι εγώ μπράτσο, εγώ χέρι εσύ μασχάλη. συγκρατώ εγώ. -σα να κοιμίζω -σα τη φωτό που χρησιμοποίησαν όλοι / δώρο. είπα νανοίξω κ τα μάτια να δω ό,τι κίτρινο, για τόσο λίγο. και πλατύ. κανένα βάρος εδώ.

ιησού χορεύει με ρόμπα

Lord,

δύσκολη επικοινωνία, τόσο συγκεκριμένοι άνθρωποι. μεσημεριανός ήλιοσ αέρας στα χαράματα, βάζα πέφτουν και δύσκολα κρεβάτια -πατημένα. για ύπνο απο τις δώδεκα παρέα με μαλακά χέρια άλλες φορες μεγάλα άλλες φορες μικρά. κσεχασμένα σημεία στίξης πετάνε πάνω απ την οθόνη σα τη διαφήμιση με τα κράκερς, ποιός βαριέται να τα πιάσει. αα, και λίγη μουσική, τι ωραία. δύσκολα. δωσμου τα μάτια σου κοίτα τις λεύκες τελείωσε τη μπύρα σου. σε φιλώ μα βιάζομαι

sieso

το απόγεμα είναι λιακάδα και βρεμένες πέτρες σε βουνό με κορίτσι