ενας τίτλος πάλι

κάτι με κάποιους ανθρώπους και η κάθε πλευρά απόλυτα κατανοητή - κάπου εκεί και γω, κάτι με λίγο αλκοόλ και όμορφα λόγια και μετά τον ήλιο φρέσκα κρεμμυδάκια και ζαλάδα και αέρα. διάφορες μυρωδιές. ο σουηδός σεφ, στα δάχτυλά μου στο δρόμο τη νύχτα και νωρίς το πρωί πάνω απ το ψυγείο και τριγύρω. οι σωστές μέρες -τα πράματα που δε γίνανε νωρίς αλλά ίσως πάλι και αργά. ίσως πάλι δεν υπάρχει αυτό το πράμα ο σωστός χρόνος παρα βινύλια που κολλάνε καμία φορά και ταφήνεις να παίζουν ξαπλωμένος. βαθιά. ανάσα