4.4.08

κ αμα σου πω αφου συμμαζεψα ολα κ ντυθηκα εκανα μισο καφε ζεστο ακομα κ εβαλα το γερμανο να παιζει με μια φωτο του παπαιωαννου στο τραπεζι κ τραβηξα μια μαλακια στην πλαστικη καρεκλα κ χυσα στα χερια μου αφου δεν εβρισκα αλλον αντρα

"ΠΑΩ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΜΟΥ ΛΕΕΙ Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ/ΠΑΩ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΜΟΥ ΛΕΕΙ Ο ΠΟΥΤΣΟΣ ΜΟΥ/ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΕΝΑ ΣΤΟΜΑ ΝΑ ΧΑΘΩ/ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΖΩ;"(ΚΟΚΟΣ)

ο χτιστης

'Μια μέρα μεταμορφώθηκε σε ετοιμοθάνατη γυναίκα. Με μιαν αργόσυρτη λύπη αναθυμάται τη ζωή της. Έχει μονάχα έναν μεγάλο γυιό. Δεκαοχτώ χρονών..' (σελ.40) Καστανιώτης 2002. Γιώργου Χειμωνά, Οι χτίστες

1 comment:

sensualmonk said...

[... και υπέροχο το 'not so lonely' των 'the coral'...]