_

Reduced to a hole.


το κέντρο είναι μια λεκάνη και είμαι εγώ όταν κατουράω όρθιος και το κεφάλι μου χτυπάει το ταβάνι αν δε θα προσέξω. τ'ακουστικά μου και η τρύπα του εξαερισμού ακούω ψεύτικα εφέ προαστίου - κ έτσι νιώθουμε πιο κοντά- κ ένα κάλεσμα, η ώρα να φύγω κ πάλι δε χρειάζεται φώς να το καταλάβεις, είμαστε κάτω από τη γη ο ήχος κόντρα στη φορά του ανεμιστήρα κ μέσα απ τις σωληνώσεις έξω τίποτα μια λέξη μονάχα ξέρω