4.7.06

είμαι η γυναίκα του σπιτιού, έχω ή δεν έχω άντρα. είμαι συνήθως σιωπηλή. έχω μια ολόκληρη ζωή για να τελειώσω τις δουλείες μου. βάζω μπουγάδα και αφού τελειώσω κάθομαι δίπλα σταπλωμένα ρούχα και κάνω ένα τσιγάρο, δύο. έχω το νου μου μη φύγει ο ήλιος, να σηκώσω την τέντα, θα βρέξει, πότε θα στεγνώσουν. στεγνώνουν γρήγορα αυτόν το καιρό, ακόμα και όταν βρέχει. είμαι ικανοποιημένη όταν σε λίγη ώρα που θα δοκιμάσω να τα πιάσω είναι σχεδόν στεγνά. παρατηρώ τα πόδια μου, τα ενώνω, αγαπάω τα παιδία μου. ειμαι μάνα; τα παιδιά μου.

τις περισσότερες μέρες αισθάνομαι πως θα μαι ευτυχισμένη και μόνο αν κάποιος πάρει στα χέρια του τα πόδια μου

4 comments:

ONOMATODOSIA said...

τριβοντας τα απαλα

me said...

Ελπίζω να έχουν στεγνώσει.

a_live said...

τα πόδια ναι, σχεδόν

a_live said...

[ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΕΝΗ ΑΛΛΑ ΜΙΚΡΗ ΚΑΙ ΜΕΙΣ ΠΑΙΔΙΑ ΣΟΥ ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ ΜΙΚΡΟΙ]