όντιο ντρεγκς;

το πρωί χέρι το χέρι σκαρφαλώνουμε απ' τα βραχάκια, αν πέσω βγαίνοντας στο δρόμο θα έχεις πέσει ήδη μπροστά μου, περπατάμε κ είμαστε δύο ζώα μούγκα που με φόβο κοιτάνε ηλεκτρικές συσκευές κ με γρυλίσματα ο ένας στον άλλο προσπαθούμε να τις ρυθμίσουμε για τοση ωρα. πριν κοιμηθούμε μαζί θα περάσουμε όλη τη χώρα χέρι κ χέρι αφού προλάβω να γυρίσω τα πόδια μου ένα ένα πάνω στην κοιλιά κ κάτι λαμψές τρίχες πάνω απ' το κεφάλι με γρατζουνιές χέρι χέρι ασ γρυλίσουμε πάλι
κυρίως όμως περνάμε στο πρώτο φως δύο περίφημοι λόφοι έξω απ' τα κύματά τους όλο το πρωί κ όλο το μεσημέρι κ όλο το πρωί που τους γέννησε ξανά χέρι μέσα στο χέρι όλη αυτή τη χώρα
DOWNLOAD password & thx: nodata.tv

Δώσε μου, επιτέλους, μια γαμημένα μεγαλη σελίδα
να πω στους φίλους μου οτι είναι καλοι φιλοι, να πω στους φίλους μου οτι φυγανε κ έχω μαζί μου μόνο μικρά ή πολύ μικρα χαρτιά

QUIZ:παίξε το όνομα μου στο Τ9 του κινητού σου κ πες μου τι βγάζει

ήμουνα μηχανικός αλβανός κ ο andrea από τις άλπεις, τα μπλουζάκια μου ήτανε όλο γραμματοσειρές κ το όνομα andrea μέσα στις άλπεις χιονισμένες με το μέλλον άσπρο κ από κάτω ροζ σα δίσκος των autechre αλλά σε γραμματοσειρές κ κόμικς του ραντεμ. όλα αυτά

που ήμουνα πρωινό κ μέρα ολόκληρη μελαχρινό αγόρι τόσο μελαχρινό που σχεδόν ξανθό κ τα πόδια μου τρέμανε που παρα λίγο να μη σταθώ σαν πονοκέφαλος περνάνε κ οι μπάτσοι χαμηλώνουν ταχύτητα κ μας κοιτάνε κάθε μέρα κ όλο πιο πουστρέ μπλουζάκι θα λέω στ αγόρι μου βάλε μουσική στο μηχανάκι κ θα ρχίσει να τραγουδάει σα να προσπαθω να τελειώσω όλες τις ιστορίες μου μαζί κ μαζί να τις κρατήσω για πάντα με λίγη ζαλάδα κ τελικά έλτον τζόν αντί για μύκονος

το κεφάλι του κ ο σκοπός του
though we know where we are going
we surelly know the beauty of each others face
into each other we are not talking

φέτος η ελευθερία Ω ρε ζέστη κ με μια κίνηση τα λεπτά μαλλιά κ πάλι κάτω come dance with me ξυρίζω τον κώλο μου με κερί εκκλησίας για χάρη του δημήτρη να μην ιδρώνει πάνω στους ξένους αθρώπους κ η εμμανουέλα φοράει στη δουλεία τρυπητά με νταντέλα Ω ρε ζεσταίνεται κ αυτή κ γω κοιτάω τα μενού με την καλύτερη πετικιουρίστα επιτέλους

μυκονος ιζ λάηκ α φάτνη
πάλι, όσο έχω ερωτήσεις δε μπορώ να διατυπώσω λέξεις. ένα ροζ ελεκτρίκ σποτάκι, το χρώμα του μολυβιού που προεξέχει στην κωλοτσεπη, το πλαστικό καπάκι έχει φύγει από πίσω κ κρεμάει κ σκέφτομαι το μπολ με τα λεμόνια κ το νερό ή τα δύο πιάτα για τα κεφάλια απ τις γαρίδες κ πόσο καιρό κρεμάει έτσι ενώ ακουμπάει σχεδόν στον ώμο μου κ είναι ένα απλό τσακ, αυτό που θέλω να πω πως τα ογκώδη είναι οκ αλλά τα μικρά είναι ok κ τελικά η λέξη είναι σημασία

he 's alive on the earth
διάφανος καστανός με δυσκολία στο κεφάλι, σε μια φωτογραφία λαμπερό κ στρόγγυλο κ οι 2 μεγάλες φλέβες που δείχνει στα μπούτια εκεί όταν δε ταιριάζει δεξί κ αριστερό. ο γάτος μάρκος απλώνει ένα χέρι για να κοιμηθεί πάνω στη ζεστή κοιλία μου ή γραπώνει το γιάννη απ το λαιμό με δυο πόδια κ το κεφάλι του γάτου μαλακά στο μάγουλο, σήμερα το πρωί στις 7 που χτύπησε το ξυπνητήρι κ δε σηκωθήκαμε με φίλησε στο στόμα κ άνοιξα τα μάτια ο μάρκο, τον έσπρωξα με το χέρι κ έφυγε κάτω σα σκύλος κ υαλοκαθαριστήρας, man, άι σιχτιρ μάρκο με τις σαύρες κ τα ποντίκια σου