και έτσι μια μέρα έχασα για πάντα τη φωνή μου. λίγους μήνες μετά έβαζα τους φίλους από μακριά να με παίρνουν στο τηλέφωνο ή τους έπαιρνα κ γω κ τους άφηνα να μου μιλάνε. ήτανε λίγο δύσκολο ή αστείο στην αρχή. λίγους μήνες μετά η μόνη φράση που χρησιμοποιούσα στους εσωτερικούς μονολόγους μου τόσο χρονών -και τού είπα κ ύστερα του κ της είπα ήρθε κ έγινε περίεργη εμμονή. σταμάτησα πια να μιλάω μεσ στο κεφάλι μου αφού έτσι κ αλλιώς το μόνο που θα έλεγα ήταν: και ύστερα του είπα, του κ της είπα αλλά αυτή η φράση έγινε περίεργη εμμονή μεσ στο κεφάλι μου κ έμεινα να σκέφτομαι τι θα μπορούσε να ταν. λίγους μήνες μετά πέθανα πραγματικά ευτυχισμένος

βγες κ αυτό που θέλω από εσένα είναι να πουλήσεις ένα πηγάδι όσο ο ήλιος θα καίει αλλά ακόμα κ αν φυσήξει. τα ρούχα που φοράς είναι τρεις αποχρώσεις του πηγαδιού κ το πηγάδι ζοζμένο με λουριά στην πλάτη παίρνουμε μαζί την κατηφόρα για τη θάλασσα. εγώ μαζί σου, δίπλα μια από αριστερά μια δεξιά κ πίσω με 2 κ 4 μονοχρώματα σαχλός χαμογελάω όσο σκουραίνεις. η κατηφόρα για την θάλασσα, αν καταφέρεις να κρατήσεις το πηγάδι ως εκεί θα φτάσουμε μαζί επιτέλους σαν πραγματικά χρώματα κ πιτσιλιές μαζί κ τα λουριά

το μοτο της χρονίας αυτό το καλοκαίρι είναι: Listen to Bob Dylan κ σε κάθε πλαστικό φραπέ των 250ml που θα πιεις το γράφουμε με μαυρο παχύ στυλό στο άσπρο πλαστίκο κυπελάκι κ το ντύνουμε στο διαφανές πλαστικό να λερώσει

κατα τα άλλα οποιος τολμήσει κ ακούσει μια φορα μπομπ ντυλαν

αυτή η λεκάνη ξέρει τι κάνει

νέοι, κ ατίθασοι

αν είναι να τριψουμε τα γονατα μας στο γρασιδι ας είναι χωρις παντελόνια τουλάχιστο

language is the most
περνώ τις μέρες μου ακούγοντας γερμανικά πορνό κ προσπαθόντας να γραψω τυχαία. στο παλιό σπίτι στο μπαλκόνι είχε μόνο τα 4 μεγάλα μαξιλάρια του καναπέ στοιβαγμένα κ κάθισα εκεί με το κεφάλι μου να βαράει το μεσημέρι, δε θέλω να μου πάνε οι νοσταλγίες κ όλα αυτά τα παλιά σπίτια ασ πούμε κάτι άλλο, το τελευταίο αγόρι που γνώρισα είναι σαν πασσπορτ φώτο κ μου ρχετε να τον ρωτήσω πως αισθάνετε -εγώ δε μπορώ να τον βλέπω κάπως έτσι, είναι κ άλλοι ανθρωποι έτσι, είναι συνήθως αυτοί που δεν ξέρω πως να πλησιάσω τουσ κοιτάω κ τουσ αποστηθίζω ευκολά αλλα πότε σχεδόν δε τουσ μιλάω, μόνο καμία φορα το βράδυ πολύ αργά γιαυτό καμιά φορά οι φωτοζ μου κ η προφαηλ πικ στο φεηςμπουκ σημερα είναι φλουο αρτιστίκ κ μαρεσει η μούρη του μπαίηκον

θα δώσω το λινκ για το stadtkind το πρωτο της ελλεν αλλιεν, είναι γερμανικό σαν την κουζίνα μας, have fun

τα πράματα για μένα είναι μικρότερα 7"mp3